Op internet zijn tal aan apps, appsreviews, appslijstjes en appsverzamelsites te vinden. Zien jullie door het appbos de appbomen nog? Ik merk in de praktijk dat de leerlingen zelf een willekeur aan apps kennen en willen spelen in de klas. Vele daarvan zijn ook echt wel voor het onderwijs geschikt. Ik moet zeggen dan ik in mijn klas de leerlingen niet zelf apps laat downloaden. Dat houdt ik toch liever zelf in de hand. Deze week heb ik daarom eens gekeken welke drie apps ik nu veel gebruik samen met mijn leerlingen in de klas.
De meestgebruikte is toch wel Squla bordspel. squla apps De leerlingen vinden deze app heel erg leuk. Hoewel het een spel is vind ik de app wel leerzaam omdat het spelling, reken, geschiedenis, enz. vragen zijn. Het voordeel van deze app is dat meerdere leerlingen samen het spel kunnen spelen. Hierbij kunnen ze allemaal hun eigen leeftijd aangeven. De vragen worden dan op de leeftijd aangepast. Hierdoor kan een leerlingen uit groep 4 dus winnen van een leerling van groep 8.
Ik heb het al eens eerder genoemd dat ik in mijn lesgeven veel gebruik maak van flipping the classroom. De leerlingen krijgen dus via een filmpje uitleg en zo kan ik in de les direct met de verwerking bezig. Ik vind dit zelf erg fijn. Ik kan me dan echt richten op de individuele begeleiding en hulpvragen i.p.v. klassikale instructie. mocht je meer willen weten over flipping the classroom kijk dan even op mijn blogbericht hierover. hiervoor gebruik ik vaak educreations. website educreations Deze app biedt mij de mogelijkheid om makkelijk filmpjes te maken en voor door mij geselecteerde groepen zichtbaar te maken. daarnaast hebben de leerlingen geen device om de app op te downloaden kan het ook via de computer. Doordat alle leerlingen moeten inloggen om het filmpje te zien weet ik ook wie gekeken heeft en wie niet. Nadeel is wel dat alle leerlingen moeten inloggen of te wel "juf ik weet mijn wachtwoord niet meer!".
De laatste app die veel gebruikt wordt is prezi. Het maken van presentaties in prezi geeft zowel mij als de leerlingen de mogelijkheid om een vloeiende presentatie te maken en aan de klas voor te leggen. Ook het feit dat je op welke plek of welk apparaat dan ook mee verder kan is voor de leerlingen (en ook voor mij) erg prettig. Ik zie bij de leerlingen dat ze door een opbouw te maken veel meer nadenken over de stof die ze in hun presentatie willen verwerken. ook maken ze veel gebruik van de mogelijkheid om powerpoint sheets in te voegen. eerst verbaasde mij dit want dan kun je toch net zo goed de presentatie in powerpoint maken. Maar na wat nader onderzoek geven de leerlingen aan prezi prettiger te vinden alleen soms even de opsomming van een powerpoint sheet te willen invoegen. Ze geven aan dat het doorlopende en vloeide presenteren van prezi samen met het in en uitzoomen erg handig is.
Zo aan het einde van deze blog viel mij erg op dat ik eigenlijk maar 1 spelletje benoemd heb. Er zijn er natuurlijk honderden en de leerlingen spelen er ook velen. Maar ik merk ook dat de leerlingen allen hun eigen voorkeur voor spelletjes hebben. De drie bovenstaande worden vooral door alle leerlingen gebruikt.
maandag 18 augustus 2014
Identiteitscirkel en je digitale imago
Identiteitscirkel en je digitale imago.
Zoals vele leerkrachten in het basisonderwijs werk ik met Nieuwsbegrip. Deze week zat er bij nieuwsbegrip een oefening die ik kende en zelf ook erg leerzaam vind. De opdracht van Nieuwsbegrip was het creëren van een identiteitscirkel en dan via Google kijken wat je imago op internet is. Nu kan deze cirkel veel breder ingezet worden zoals ook op de website beschreven staat. identiteitscirkels Het mooie van deze opdracht vond ik de koppeling naar je digitale imago.
Sociale media, mediawijsheid en veilig internetten zijn niet alleen in onderwijsland maar ook bij ouders hot items. Zelf bemerk ik dat ik soms verbaast ben over hoeveel kinderen twitter facebook en hyves gebruiken. Een onderzoek van kennisnet verduidelijkt dat nog eens. cijfers social media gebruik Ik bemerk dat leerlingen best weten hoe lang iets op internet blijft rond circuleren maar dat dit meestal leid tot het maken van bewuste keuzes met betrekking tot wat ze op internet zetten. Hoewel kinderen dus veel weten over internet en sociale media zijn ze niet mediawijs. Dit komt ook uit een onderzoek van Ouders.nl. klik hier voor het onderzoek
Doordat kinderen wel veel kennis bezitten maar dit niet koppelen is nou juist waarom in deze identiteitscirkel een mooie werkvorm vind. Leerlingen gaan eerst bezig met het maken van een cirkel over zichzelf en waar hun interesses liggen. Ze kleuren dat wat zij vinden dat zichtbaar zou mogen zijn op internet. Een vooral waarvan ze over 10 of 20 jaar ook nog blij zijn dat die informatie op internet staat. Daarna gaan ze googelen om te kijken wat er daadwerkelijk op internet te vinden is. Hun getekende en dus wenselijke digitale imago kunnen ze dan vergelijken met hun werkelijke digitale imago.
Ik heb tijdens het uitvoeren in de klas gemerkt dat ik de leerlingen niet zozeer iets nieuws leerde. ze weten echt wel hoe je jezelf moet googelen en ook weten ze wel dat als iets op internet staat het er bijna niet af te krijgen is. Maar het vormen van een digitaal imago dat door deze opdracht visueel is gemaakt vond ik voor de leerlingen zeer waardevol. Let wel ik bemerkte dat de vraag "ben je daar over 10 of 20 jaar nog blij mee" erg veel toevoegde aan het leermoment want dat maakt leerlingen bewust van het feit dat het niet zomaar even leuk is.
Zoals vele leerkrachten in het basisonderwijs werk ik met Nieuwsbegrip. Deze week zat er bij nieuwsbegrip een oefening die ik kende en zelf ook erg leerzaam vind. De opdracht van Nieuwsbegrip was het creëren van een identiteitscirkel en dan via Google kijken wat je imago op internet is. Nu kan deze cirkel veel breder ingezet worden zoals ook op de website beschreven staat. identiteitscirkels Het mooie van deze opdracht vond ik de koppeling naar je digitale imago.
Sociale media, mediawijsheid en veilig internetten zijn niet alleen in onderwijsland maar ook bij ouders hot items. Zelf bemerk ik dat ik soms verbaast ben over hoeveel kinderen twitter facebook en hyves gebruiken. Een onderzoek van kennisnet verduidelijkt dat nog eens. cijfers social media gebruik Ik bemerk dat leerlingen best weten hoe lang iets op internet blijft rond circuleren maar dat dit meestal leid tot het maken van bewuste keuzes met betrekking tot wat ze op internet zetten. Hoewel kinderen dus veel weten over internet en sociale media zijn ze niet mediawijs. Dit komt ook uit een onderzoek van Ouders.nl. klik hier voor het onderzoek
Doordat kinderen wel veel kennis bezitten maar dit niet koppelen is nou juist waarom in deze identiteitscirkel een mooie werkvorm vind. Leerlingen gaan eerst bezig met het maken van een cirkel over zichzelf en waar hun interesses liggen. Ze kleuren dat wat zij vinden dat zichtbaar zou mogen zijn op internet. Een vooral waarvan ze over 10 of 20 jaar ook nog blij zijn dat die informatie op internet staat. Daarna gaan ze googelen om te kijken wat er daadwerkelijk op internet te vinden is. Hun getekende en dus wenselijke digitale imago kunnen ze dan vergelijken met hun werkelijke digitale imago.
Ik heb tijdens het uitvoeren in de klas gemerkt dat ik de leerlingen niet zozeer iets nieuws leerde. ze weten echt wel hoe je jezelf moet googelen en ook weten ze wel dat als iets op internet staat het er bijna niet af te krijgen is. Maar het vormen van een digitaal imago dat door deze opdracht visueel is gemaakt vond ik voor de leerlingen zeer waardevol. Let wel ik bemerkte dat de vraag "ben je daar over 10 of 20 jaar nog blij mee" erg veel toevoegde aan het leermoment want dat maakt leerlingen bewust van het feit dat het niet zomaar even leuk is.
Flipping the classroom
Nee, ik zet niet mijn tafels op de kop en gooi niet me spullen uit het raam. Flipping the classroom is eigenlijk het omdraaien van je instructie en verwerkingsmomenten. Het huiswerk is niet meer sommen maken maar het huiswerk wordt je instructie.
Toen ik voor het eerst dit begrip hoorde was ik erg sceptisch. Het is de zoveelste manier om leerlingen te binden door coole filmpjes en de ipad of pc in te zetten. Ik ben er altijd overtuigd van geweest dat leerlingen niet harden gaan werken of het leuker gaan vinden doordat ze de computer of tablet mogen gebruiken. Het is misschien even een eerste prikkel maar daarna is het niet anders dan de rest. Een na een jaar hiermee te werken is op dat punt mijn mening niet veranderd. Wat wel veranderd is? Mijn standpunt over flipping the classroom. Ik merk dat het huiswerk wat ik mee geef door altijd wel een of twee leerlingen als moeilijk wordt ervaren. Zou zitten dat uren te ploeteren of hun rekenmachine te gebruiken terwijl de rest al heerlijk buiten speelt. Door het om te draaien en de leerlingen thuis de instructie te laten maken is de tijd die elke leerlingen er mee kwijt is even groot. daarnaast kan ik leerlingen die het moeilijk vinden of een stapje fout maken direct corrigeren. Daarnaast terroriseer ik ouders niet langer met alle manieren van rekenen die zij vroeger niet gehad hebben.
Hoe werkt het nu?
Ik maak voor de leerlingen een filmpje, thuis loggen ze in en ze bekijken dit filmpje. Soms zit er nog wat verwerking bij die ze a.d.h.v mijn gegeven voorbeeld moeten uitproberen. Als ze dan op school komen kunnen ze na een korte herhaling of het samen even nog eentje maken direct aan de slag. Door dit concept heb ik meer mogelijkheid tot differentiatie. Want de kinderen waarvan ik denk dat ze het makkelijk vonden die kunnen direct starten zij hebben immers hun uitleg al gehad. Ik kan dan in de les alle leerlingen in kleine groepjes of individueel begeleiden terwijl ze met het werk bezig zijn. Gaat er iets fout dan ben ik er direct bij. Op de website van de sommenfabriek wordt ook van dit concept gebruik gemaakt. ik vind hun filmpjes ook zeer bruikbaar ook de huiswerkhulp onderaan laat ik mijn leerlingen wel eens gebruiken.
Toen ik voor het eerst dit begrip hoorde was ik erg sceptisch. Het is de zoveelste manier om leerlingen te binden door coole filmpjes en de ipad of pc in te zetten. Ik ben er altijd overtuigd van geweest dat leerlingen niet harden gaan werken of het leuker gaan vinden doordat ze de computer of tablet mogen gebruiken. Het is misschien even een eerste prikkel maar daarna is het niet anders dan de rest. Een na een jaar hiermee te werken is op dat punt mijn mening niet veranderd. Wat wel veranderd is? Mijn standpunt over flipping the classroom. Ik merk dat het huiswerk wat ik mee geef door altijd wel een of twee leerlingen als moeilijk wordt ervaren. Zou zitten dat uren te ploeteren of hun rekenmachine te gebruiken terwijl de rest al heerlijk buiten speelt. Door het om te draaien en de leerlingen thuis de instructie te laten maken is de tijd die elke leerlingen er mee kwijt is even groot. daarnaast kan ik leerlingen die het moeilijk vinden of een stapje fout maken direct corrigeren. Daarnaast terroriseer ik ouders niet langer met alle manieren van rekenen die zij vroeger niet gehad hebben.
Hoe werkt het nu?
Ik maak voor de leerlingen een filmpje, thuis loggen ze in en ze bekijken dit filmpje. Soms zit er nog wat verwerking bij die ze a.d.h.v mijn gegeven voorbeeld moeten uitproberen. Als ze dan op school komen kunnen ze na een korte herhaling of het samen even nog eentje maken direct aan de slag. Door dit concept heb ik meer mogelijkheid tot differentiatie. Want de kinderen waarvan ik denk dat ze het makkelijk vonden die kunnen direct starten zij hebben immers hun uitleg al gehad. Ik kan dan in de les alle leerlingen in kleine groepjes of individueel begeleiden terwijl ze met het werk bezig zijn. Gaat er iets fout dan ben ik er direct bij. Op de website van de sommenfabriek wordt ook van dit concept gebruik gemaakt. ik vind hun filmpjes ook zeer bruikbaar ook de huiswerkhulp onderaan laat ik mijn leerlingen wel eens gebruiken.
The Semco way
The Semco way.
Deze week zag ik via internet een documentaire over Ricardo Semler. Een inspirerende man die zijn eigen bedrijfscultuur flink heeft aangepakt. In de documentaire sprak hij ook over zijn stap naar vernieuwend onderwijs. Een vorm van democratisch onderwijs die aansloot bij zijn persoonlijke visie. Maar wat is dan dat democratische onderwijs?
Veelal gaat het om wederzijds respect en overleg, waarbij de docent in overleg met de leerling de te varen koers bepaald. Hierdoor zijn de leerlingen veel meer eigen baas over hun leerproces en hebben ze hier ook veel meer verantwoordelijkheid over. Enerzijds kijk ik hier wel kritisch naar want zelf bepalen wat je leert en wanneer je leert klinkt bij mij iets te vrij. Ik heb vaak het idee dat deze manier niet geschikt is voor veel leerlingen. Maar dat is mijn persoonlijke mening die ik slechts kan baseren op hoe ik als kind was. Had ik de keuze dan was ik niet veel verder dan knutselen en de poppenhoek gekomen. Maar eerlijk is eerlijk door samen met docent en ouders gesprekken te voeren en de leerling een aandeel te geven in wat hij of zij gaat leren is zeker iets wat in mijn ogen te weinig in het reguliere onderwijs gebeurt. Iedere leerling heeft wel een vak waar hij of zij weinig mee heeft. Echter de stof moet wel beheerst worden volgens de kerndoelen. Als een leerling weet waarom iets moet en invloed heeft op hoe dit proces vorm krijgt verwacht ik dat een leerling meer gemotiveerd is. Ook zie ik dit als een kans om meer samen te werken met ouders door de coachingsgesprekken met leerling en ouders te voeren in plaats van een 10 minuten gesprek, waarbij je nagenoeg niet veel verder komt dan, hoe gaat het en wat vind u van het rapport?
Tevens geeft Semler aan dat de school geen docenten heeft die klassikaal kennis overbrengen maar werkt met coaches die leerlingen ondersteunen. Hiervan word ik persoonlijk blij, want het beeld van een ouderwetse leerkracht die dicteert voor de klas verdwijnt bij dit concept. Deze leerkracht maakt plaats voor een leerkracht die coacht en leerlingen uitdaagt en stimuleert om zelf op onderzoek uit te gaan, na te denken en te sturen in wat hij wil leren. Deze beeldvorming van een leerkracht doet moet denken aan 21 century skills. In deze eeuw wordt kennis snel achterhaald dan dat het wordt aangeboden en moeten kinderen juist leren zelf kennis te zoeken en deze te beoordelen op betrouwbaarheid. Mocht je meer willen weten over 21 century skills klik dan hier. Tevens is er een mooi boek over geschreven door B. Trilling en C. Fadel genaamd 21st Century Skills: Learning for Life in Our Times.
Uiteraard blijft de vraag over of het allemaal ook echt werkt? Als het gaat om 21 century skills heeft de Universiteit van Twente een mooie discussienota. Deze is hier te lezen. Verder zal de tijd het leren of het echt werkt. Lumiar de school van Sempler draait nu enkele jaren en er zijn met subsidies van zijn stichting intussen meerdere scholen opgericht.
De documentaire is hier te zien.
Deze week zag ik via internet een documentaire over Ricardo Semler. Een inspirerende man die zijn eigen bedrijfscultuur flink heeft aangepakt. In de documentaire sprak hij ook over zijn stap naar vernieuwend onderwijs. Een vorm van democratisch onderwijs die aansloot bij zijn persoonlijke visie. Maar wat is dan dat democratische onderwijs?
Veelal gaat het om wederzijds respect en overleg, waarbij de docent in overleg met de leerling de te varen koers bepaald. Hierdoor zijn de leerlingen veel meer eigen baas over hun leerproces en hebben ze hier ook veel meer verantwoordelijkheid over. Enerzijds kijk ik hier wel kritisch naar want zelf bepalen wat je leert en wanneer je leert klinkt bij mij iets te vrij. Ik heb vaak het idee dat deze manier niet geschikt is voor veel leerlingen. Maar dat is mijn persoonlijke mening die ik slechts kan baseren op hoe ik als kind was. Had ik de keuze dan was ik niet veel verder dan knutselen en de poppenhoek gekomen. Maar eerlijk is eerlijk door samen met docent en ouders gesprekken te voeren en de leerling een aandeel te geven in wat hij of zij gaat leren is zeker iets wat in mijn ogen te weinig in het reguliere onderwijs gebeurt. Iedere leerling heeft wel een vak waar hij of zij weinig mee heeft. Echter de stof moet wel beheerst worden volgens de kerndoelen. Als een leerling weet waarom iets moet en invloed heeft op hoe dit proces vorm krijgt verwacht ik dat een leerling meer gemotiveerd is. Ook zie ik dit als een kans om meer samen te werken met ouders door de coachingsgesprekken met leerling en ouders te voeren in plaats van een 10 minuten gesprek, waarbij je nagenoeg niet veel verder komt dan, hoe gaat het en wat vind u van het rapport?
Tevens geeft Semler aan dat de school geen docenten heeft die klassikaal kennis overbrengen maar werkt met coaches die leerlingen ondersteunen. Hiervan word ik persoonlijk blij, want het beeld van een ouderwetse leerkracht die dicteert voor de klas verdwijnt bij dit concept. Deze leerkracht maakt plaats voor een leerkracht die coacht en leerlingen uitdaagt en stimuleert om zelf op onderzoek uit te gaan, na te denken en te sturen in wat hij wil leren. Deze beeldvorming van een leerkracht doet moet denken aan 21 century skills. In deze eeuw wordt kennis snel achterhaald dan dat het wordt aangeboden en moeten kinderen juist leren zelf kennis te zoeken en deze te beoordelen op betrouwbaarheid. Mocht je meer willen weten over 21 century skills klik dan hier. Tevens is er een mooi boek over geschreven door B. Trilling en C. Fadel genaamd 21st Century Skills: Learning for Life in Our Times.
Uiteraard blijft de vraag over of het allemaal ook echt werkt? Als het gaat om 21 century skills heeft de Universiteit van Twente een mooie discussienota. Deze is hier te lezen. Verder zal de tijd het leren of het echt werkt. Lumiar de school van Sempler draait nu enkele jaren en er zijn met subsidies van zijn stichting intussen meerdere scholen opgericht.
De documentaire is hier te zien.
Starten
Waarom?
Het onderwijs is prachtig! Ieder individu, jong en oud verdient de mogelijkheid om zich te ontplooien. Maar het onderwijs berust ook op oude concepten die al jaar en dag gebruikt worden.
Ik geloof in het onderwijs van de toekomst en die toekomst begint vandaag. Mijn blog is voor mij de plek om ideeën over innovatie te delen om zo het onderwijs naar de huidige tijd te tillen. Want wat nemen we mee uit de jaren ervaring die het onderwijs heeft? Wat werkt niet meer binnen onze huidige maatschappij? Wat zegt de wetenschap? En wat kunnen we leren van de daredevils die reeds nieuw onderwijs hebben vormgegeven?
Ik ga op zoek naar nieuwe ideeën, inspirerende mensen en uitdagende concepten om te zorgen voor een leven lang leren in de hedendaagse maatschappij.
Want om het af te sluiten met een prachtige quote van Addison; What sculpture is to a block of marble, education is to the soul.
Ik geloof in het onderwijs van de toekomst en die toekomst begint vandaag. Mijn blog is voor mij de plek om ideeën over innovatie te delen om zo het onderwijs naar de huidige tijd te tillen. Want wat nemen we mee uit de jaren ervaring die het onderwijs heeft? Wat werkt niet meer binnen onze huidige maatschappij? Wat zegt de wetenschap? En wat kunnen we leren van de daredevils die reeds nieuw onderwijs hebben vormgegeven?
Ik ga op zoek naar nieuwe ideeën, inspirerende mensen en uitdagende concepten om te zorgen voor een leven lang leren in de hedendaagse maatschappij.
Want om het af te sluiten met een prachtige quote van Addison; What sculpture is to a block of marble, education is to the soul.
Abonneren op:
Posts (Atom)